Müstahzar İlaç Ne Demek?
Kayseri’nin o soğuk sabahlarında, kışın ne kadar sert olduğunu unuturum bazen. Evden çıkarken kalbimde bir ağırlık, kafamda bir belirsizlikle dışarı adımımı atarım. Sanki hava, bir adım daha attığımda ne olacağına karar verecekmiş gibi, kararsızdır. İşte o günlerden biriydi; başımda bir dolu soru, bir türlü bulamadığım cevaplarla doluydu.
O sabah, kafamı meşgul eden tek bir kelime vardı: Müstahzar ilaç. Ama bu kelime, bir ilaçtan çok, bir içsel sıkıntıyı anlatıyordu. Hani bazen, yaşadığınız duygular, kelimelerin ötesine geçer ya; işte o an benim için de öyleydi.
Bir İlaç, Bir Soru
Birkaç gün önce, ailemin sağlığıyla ilgili bir konu açıldı. Annem, yıllardır mücadele ettiği rahatsızlıkları yüzünden, bir sabah daha önce hiç duymadığım bir ilaç aldı. “Bu müstahzar ilaç, çok faydalıymış” dedi. Bir süre boyunca, annemin sağlığına dair bu tür konuşmalar bizim evin gündeminde olmuştu. Ama bu kelime, nedense aklımda takılıp kaldı.
Daha önce hiç karşılaşmadığım bir şeydi. “Müstahzar ilaç ne demek?” diye sordum, ama cevabı bulamıyordum. Hani, bazen çok basit bir kelime insanı bir çıkmaza sokar ya, işte o anda bana öyle olmuştu. Annem, gözleriyle beni anlayarak bana bir şeyler anlattı ama kafam hala karışıktı.
O an, kafamda bir sürü soru belirdi. Müstahzar ilaç sadece fiziksel sağlığı iyileştiren bir şey miydi? Yoksa ruhumuzu da iyileştirebilir miydi? Bir yandan annemin sağlığı için korkuyordum, bir yandan da o ilacın arkasındaki anlamı çözmeye çalışıyordum.
İçsel Sıkıntı: Kendi Mücadelem
Birkaç gün sonra, o soruyu bir kez daha kendime sordum. O kadar büyümüştü ki bu sorunun etrafında dolaşan düşüncelerim, neredeyse bir duvar gibi beni sarmıştı. Kafamda, müstahzar ilaç kavramı, kendi içsel mücadelesiyle birleşti. Belki de hayatımda en çok ihtiyacım olan şey, böyle bir ilaçtı.
Duygusal olarak çok yıpranmıştım. Kendi içimde barışçıl bir zihin ve sağlıklı bir ruh bulamıyordum. Kaygılarım, korkularım, kendimle ilgili büyük belirsizliklerim vardı. Bu ilaçla ilgili düşündüğümde, sadece fiziksel iyileşme değil, ruhsal bir iyileşmeye de ihtiyaç duyduğumu fark ettim. Belki de müstahzar ilaç, bir insanın içsel dertlerini çözebilecek bir şeydi, belki de değildi. Ama o an için, her şeyi çözebilecek bir şey arıyordum.
Çok basit bir şey gibi görünebilir ama, içindeki anlamı düşünmek bile insanı yorabiliyor. Gözlerimi kapattım ve bir an için hayal ettim: İçimdeki tüm bu kaygıları, düşünceleri, korkuları bir ilacın alıp götürdüğünü. Ama bir türlü o ilaç, bana ulaşmıyordu.
Sürükleyici Bir Duygu: Umut ve Hayal Kırıklığı
Bir sabah, annem yine müstahzar ilaçtan bahsetti. Bu sefer, daha farklıydı. Bir umut vardı, bir şifa sözü. O an, sadece annemi dinlerken içimde bir umut hissettim. Belki de hayatın bana sunacağı bir çözüm vardı ve bu, basit bir ilaçla geliyordu.
Ama sonra bir gerçeklik duygusu çöktü. Şu an için o ilaç bende yoktu. Kafamdaki kaygılar, içsel boşluklar, bir türlü düzenli bir şekilde düşünememek, hep bir yük olarak benimleydi. O ilacın, sadece dışarıda değil, içeride de bir çözüm sunması gerekiyordu. Benim kendi mücadelem, belki de bu ilacın bulunmasından çok daha karmaşıktı.
Sonuçta: Müstahzar İlaç, Hayatın Kendisi
Bir hafta sonra, annem ilacını düzenli bir şekilde kullanmaya devam etti. Sağlığına dair pek bir değişiklik olmadı, ama ona olan sevgi ve saygım arttı. Benim içinse müstahzar ilaç, basit bir kelime olmaktan çıktı. O ilacın arkasında, her birimizin içsel mücadelesini, kaygılarını ve umutlarını taşıyan bir anlam vardı.
Bir gün, belki de biz de kendimize bir tür ilaç buluruz. İçsel gücümüzü, kaygılarımızla yüzleşerek, yavaşça toparlarız. Müstahzar ilaç, belki de yalnızca bir kelimeydi ama içinde bir hayal kırıklığı ve umut taşıyor, ve belki de en önemli şey, çözümün bazen ne kadar karmaşık olduğunu anlamak. Hayat her zaman kolay bir şekilde çözülmüyor.
Sonuçta, o ilacın ne olduğunu anlamasam da, içimdeki duyguların ilacı, zamanla biraz daha berraklaşıyor. Bu yolculuk, her birimizin kendi ilaçlarını bulmasına, kaygılarıyla yüzleşmesine ve sonunda bir nebze olsun huzur bulmasına yönelik bir süreçtir. Bunu unutmayın.